同佢一齊6年, 個女都快一歲, 我從未收過佢給的家用. 相反, 佢要我幫忙找唔同的數. 我唔係介意$, 而係我一直都覺得佢好冇責任感. 其實我想離婚好耐, 但始終都落唔到手. 我哋係一齊冇話題, 講多兩句我都覺得佢討厭我阻住佢打機.
為咗打機呢個問題我哋吵過N次. 識佢不同1個月, 佢就係咁樣. 3個月唔夠佢就走到我到住唔走. 我要返工, 仲要返去煮飯洗碗, 家務全都一腳踢. 見佢唔去做嘢, 又話自己呢到受過傷, 嗰到受過傷, 學歷又低, 諸如此類一大堆嘢講. 咁我咪走去加按層樓比佢創業. 點知佢踢都唔動. 我咪做埋佢. 直到開張先交比佢. 佢唯有去返工囉. 做咗一段時間, 有少少起色, 佢開始有D不可一世咁. 不過我都開心過唔去行第一步. 過咗一年, 佢話幫我供樓, 我都好欣慰(雖然佢問我攞的多過佢付出的.)
做咗3年左右, 佢唔掂, 我都幫到山窮水盡, 咪唯有折咗佢. 咁啱我有咗4-5個月. 佢又係咁坐係屋企日夜打機, 家務唔理. 後來連個工人都走埋, 我唯有大住個肚又返工, 又買餸, 又煮飯, 又要做家務, 又要照顧幾隻狗. 自己收入又大不如前. 加上生女又要使一大筆, 我真係有D精神病. 但我同自己講我為咗個女, 為咗自己的父母, 一定要堅強支持落去. 就咁又捱過咗一關.
到生女嗰時也是我最痛心的時候. 我阿爸阿媽日日都來探我. 佢都有, 但是好似張椅有釘咁, 一陣就要走, 企係到又冇嘢講. 又唔係要返工(佢依舊係冇去搵嘢做). 我個心真係好唔舒服, 點解我係到為咗您生仔, 您都好似冇感謝我. 仲日日打機打到冇晒精神.
坐月一個月唔夠, 我唔想再見到佢再打機, 我周圍找鋪再給他做生意. 開咗鋪, 佢都只係顧住打機. 生意一定唔會好. 個個月都要幫佢比埋租. 後來我比唔到, 佢又問朋友攞, 就咁捱咗半年, 最終折埋. 我呢, 周身都係債. 收入比之前忡少. 佢如是者又坐係屋企. 今次勁D, 2個月多D搵到而家份工. 7000蚊比4500我, 聽落好似唔錯, 但係有3000蚊係交佢D電話費, 保費. 仲有1000蚊係佢D八達通返工. 500呢, 早餐晚飯, 連午餐都係屋企帶返工. 咁咪係我忡要倒貼.
我自己諗, 唔理佢有冇錢, 佢對我好關心我就算啦. 但係搵佢傾計, 通常3句唔埋又會吵. 佢又唔係點同個女玩, 食完飯急急腳又開機打, 我話佢, 佢又話我有同佢玩, 您又唔知. 我真係唔知, 我見唔到囉. 講什麼都要佢啱. 講錯一句又勁黑面. 我真係覺得好辛苦. 冇人可以同我申. 我都唔知點解會同佢一齊. 到底我應否絶情D同佢分開. 但係我又怕個女冇DADDY....